Bezoek

Na het horen van wat klachten, het in ontvangst nemen van complimentjes over de stukjes die ik WEL schrijf, en het verzoek om meer plaatjes, heb ik besloten er vandaag weer aan te geloven:

Bij deze presenteer ik daarom in de reeks 'Nienke in Valencia' het avontuur getiteld: Hoe de moeder, het vriendje en de 'oude' tantes Nienke van luie student tot fanatieke toerist en gids maakten..

Het was woensdagmiddag 17 oktober, een mooie nazomerdag in Spanje toen de grote grijze vogel van Vueling Tom op Valencia Airport afzette. Natuurlijk, nieuwsgierig als ik ben, had ik gezorgd dat ik voor de gate klaarlag om te zien of mijn lieftallige vriendje er nog altijd hetzelfde uitzag. En ik had geluk….Na hem blij in mijn armen te hebben gesloten heb ik hem meteen inkijk gegeven in mijn nieuwe wereldje. Zo zijn we samen naar mijn groot uitgevallen kast gaan kijken, die sommige mensen betitelen als mijn kamer, hebben we boodschappies gedaan in mijn supermarkt en samen een heerlijke pasta in elkaar geflanst (ik ben nog steeds een ster in de keuken, maar helaas hebben ze hier geen knorr-dozen), hebben mijn buitenverblijf van de zomer bekeken (lees: zijn naar het strand geweest) en zijn 's avonds meteen ingestroomd in Salsacursus waar ik al weken probeer iets van ritmegevoel op te doen (Helaas nog altijd zonder succes).

Helaas had Tom door dat Valencia uit meer spectaculaire bezienswaardigheden moest bestaan, waardoor we niet veel later ook de haven, de drooggelegde Turia rivier, het oude stadscentrum, het beroemde Ciencias de las Artes en de eerste wedstrijd van mijn hockeyteam hebben bekeken.

Lieve lezer, u begrijpt dat ik na dit alles een beetje moe was en bovendien lichtelijk uit mijn doen, maar het verhaal gaat verder. Op vrijdag 26 oktober kwam er namelijk wederom een grote grijze vogel aan om een zooitje Brabanders af te zetten. Deze Brabanders, beter bekend als mijn lieftallige mama, tante Ria en tante Jacqueline, zagen het helemaal zitten om een weekendje onder begeleiding bruin te worden en Valencia te zien. En ik moet zeggen we hebben het getroffen: We kunnen namelijk terugkijken op een weekendje met aardig wat zonuren waarin we alle noemenswaardige dingen in Valencia bekeken hebben en heerlijk hebben genoten van de Spaanse gastronomie.

Aangezien ik weet dat het thuisfront alles wat wij dit weekend gedaan hebben op de voet wil volgen zal ik ook nog even een overzicht van het dagprogramma in zetten en wat leuke plaatjes online gooien. Vrijdagmiddag ben ik met de metro naar het vliegveld gegaan om de dames welkom te heten, en te begeleiden naar hun hotel. Als een ware gids en tolk heb ik hen zelfs ondergronds weten overtuigen van de schoonheid van deze stad. Na het droppen van de koffers in een prachtig hotel, waren ook zij benieuwd naar mijn stulpje. Zij vonden dat ik mijn kast erg creatief op de foto had gezet om hem groter te laten lijken, dus toekomstige bezoekers: bereid u voor. Ik ben bovendien onwijs verwend met allerlei lekkernijen: peperkoek, appelmoes, sultana en dropjes. Ik merk nu pas hoe zeer ik Nederlands ‘voedsel’ waardeer want ik ben al weer 2 dagen aan het genieten van dit alles. Deze avond zijn we meteen lekker Spaans tapas gaan happen in de stad (Ook niet verkeerd natuurlijk) We hadden een menuutje gekozen waarbij we allerlei soorten ham en kaas kregen, patatas bravas, iets met kip en wat broodjes beter bekend als ‘Monteditos’ (Hier alleen al zou je voor naar Valencia komen).

Zaterdag was het vroeg dag en hadden we het oude stadscentrum op het programma staan. Wij zijn begonnen met Plaza de Ayuntamiento omdat ze hier vlakbij zaten met het hotel en vervolgens via de botanische tuinen richting het museum van de schone kunsten gelopen. Hier zijn we even doorgelopen en vervolgens via een andere route weer terug naar het stadscentrum. Natuurlijk even Plaza de la Virgen (Ik denk dat deze toch wel tot onze favorieten behoord) waar de dames toe waren aan een bakkie. Vervolgens de grootste en mooiste overdekte markt van Spanje bezocht, waar ze werkelijk alles verkopen, om zo via wat winkeltjes en Plaza de la Reina weer bij het beginpunt van de route te komen. Hier hebben we besloten dat het wel leuk was om in de haven iets te gaan eten zodat we die ook meteen gezien hadden. Het weer liet het vanaf deze tijd een beetje afweten, maar we hebben verrukkelijk gegeten daar. Aangezien we voor ’s avonds kaarten hadden voor het grote gala van het paard (een heus spektakel volgens de poster) zijn we na de verlate lunch naar het hotel gegaan om uit te rusten en ons voor te bereiden. Het spektakel was leuk om te zien maar moeilijk om uit te leggen. Het vond plaats in de stierenvechtarena die voor het overgrote gedeelte gevuld was met enthousiaste Spanjaarden. De show bestond uit een orkest, een (ongetwijfeld beroemde) pianist, verschillende danseressen (Flamenco) en heel veel paarden, al dan niet met wagen. Misschien dat de foto’s dit een beetje kunnen verduidelijken!!

Op zondag stond ‘Ciencias de las Artes’ op het programma. Voor de mensen die hier nog nooit van gehoord hebben: dit is het moderne gebouwencomplex in de drooggelegde Turia-rivier waar allerlei museum en een soort Dolfinarium gevestigd zijn. ’s Ochtends zijn Tom en ik naar het Hotel gegaan om daar samen te ontbijten en de ‘ouwelui’ op te halen. Vervolgens is Tom in de richting van Albacete gegaan om wat meer van Spanje te zien en zijn wij op deze prachtige dag al lopend richting ‘Ciencias de las Artes’ verplaatst, hebben wat plaatjes geschoten, de verschillende gebouwen nader bekeken, een terrasje gepakt om vervolgens bij ons doel ‘Oceanografico’ (Dolfinarium) te komen. Ik denk dat hier wederom de plaatjes voor zich spreken. Aan het eind van de middag waren de dames zo moe dat ik ze op de bus heb gezet (die ook nog eens heel de stad door bleek te gaan, dus wat extra site-seeing) en ben ik even naar huis gegaan om later in de stad weer af te spreken om een happie te gaan eten. We hebben weer heerlijk gegeten en het wat mij betreft echt getroffen met de restaurantjes die we gekozen hadden. Om 0.00 uur besloten echter alle Spanjaarden het voor de zondag voor gezien te houden en is iedereen weer huiswaarts gegaan.

Vandaag hadden we geen bijzonder programma en zijn we alleen maar even wat in de stad gaan drinken voordat ik ze weer op de metro heb gezet met al mijn zomerkleren en overbodige rommel. Bovendien heb ik vandaag kaarten voor de wedstrijd van het jaar op de kop getikt. Aanstaande woensdag zitten Tom en ik bij ‘Valencia-Real Madrid’.

Ik denk dat dit hem wel weer was. Ik ga nu de tijd nemen om me voor te bereiden op het nieuwe avontuur in de reeks, getiteld ‘Hoe twee dames uit Nijmegen het leven van Nienke drastisch veranderen’. Bedankt voor al jullie lieve reacties/smsjes/mailtjes enzovoorts.

Jullie horen snel van me! Liefs, kus Nienke!